Een lange start...

HAllo allemaal,

Nou zeg eindelijk een mailtje van mij. Ik zal jullie vertellen wat zoal mee maak. Ik ben erg blij dat ik jullie via de mail op de hoogte kan brengen. Ik heb ook een website waar jullie berichtjes achter kunnen laten en waar jullie bij kunnen houden hoe het nmet mij gaat! Maar natuurlijk vind ik het ook leuk om van jullie zo nu en dan eens wat te horen.

Het vliegen naar daar zag ik best wel tegen op, omdat ik niet eerder bewust heb gevlogen. Ik ben natuurlijk met het vleigtuig vanuit colombia gekomen, maar dat was anders. Nou ik ging dus echt vliegen.
Mijn reis begon nogal chaotisch, omdat ik een verkeerd vliegticket had. Ik had namlijk een verkeerde ticket thuis gestuurd gekregen en ik heb daarna een de goede ticket ook opgestuurd gekregen. En ik head natuurlijk mijn verkeerde ticket mee naar het vliegveld en ophalen uit alkmaar daar was het al te laat voor. Ik heb toen gelukkig op het vliegveld een nieuw ticket uitgeschreven gekregen. Erg lache dus, not
Nou het afscheid nemen van alle familieleden was erg kort en krachtig, omdat ik niet veel tijd had. Ik heb iedereen gedag gezegt en heb frank natuurlijk even stevig beet gepakt. Wat zal ik hem missen dacht ik...! Trouwens wat erg verassend was is dat twee vriendinnen Karen en Esther op het vliegveld waren, dat vond ik echt de bom. Tof man,
Nou goed wij moesten erg opschieten want anders zouden wij onze vlucht missen.
Ik reis trouwens samen met Tally, voor de mensen die dat nog niet weten.
Wij moesten echt sprinten naar de incheck balie, maar het bleek dat er een vertraging was, dus pfhhhhhhhh ff chillen. Ik heb daar frank nog even gesproken, omdat het zo´chaotisch afscheid was,
Ik moet zeggen dat oik het vliegen ontzettend leuk vond en datr ik verder nergen s last van had. Ik heb heerlijk gegeten aan boord van het vlkeigtuig en leuke films bekeken.
Toebn heheheheh nba een lange tijd eindelijk zagen we land, jawel brazil!!!!!!!!!!! Woh, dat was echt een gaaf gezicht, want je zag het strand en huizen met grote muren er omheen. Duidelijk was het een rijk gedeelte waar we over heen vlogen, want de huizen waren vrij staand en voorzien van een zwembad... !! Ook zag ik veel krotjes, nogal een groot verschil ten op zichte van die vrijstaande huizen. De landing ging verder prima.
Toen we met al onze bagage in de aankomst hal kwamen, verwachtten we eigenlijk een warm onthaal van ons geastgezin en collegas van arca. MAar helaas het tegendeel bleek waar, ik dacht gelijk dit is dus een afspraak op zijn brazilaanse manier. Nou oke, ik accepteerde het, maar na een uur wachten dacht ik, we moeten wat ondernemen. We hebben een bordje gemaakt met daarop de naam van de stichting. Niemand reageerde hier echter op en er we kregen geen telefonisch contact met de stichting arca.
NA drie uur toen we besloten hadden om maartje in Nederland te bellen, zij is van de stichting tioloiro in nederland, zag ik een bekend gezicht. Dario de jonge man van de surfschool van arca. Yes einderlijk een redding.
Luana was ook mee, ons gastgezin vrouwtje en wij dachten oke waar is de rest van de familie. Nou die was er niet, want het bleek dat we bij Luana en haar zus gingen wonen. Ik vond dat echt oke en ben daar erg blij mee, omdat zij collega s van ons zijn. ZIj weten dus af van het werk en je kunt samen naar het werk gaan. Erg gezellig.
We reden met de auto naar haar appartement en dat is best gek. HJE rijdt ineens in een ander land, waar het erg warm is en allemaal mensen op straat zitten staan etc. Grappig om te zien, maar ook triest. De kinderen die op de straat leven lopen hier met grote karren, veel te groot, die bom vol zit met afval en ze klrijgen daar geld voor. Maar vraag niet hoeveel want dat is echt grof, niet veel dus.
Bij het appartement aangekomen gaan we door een poort die door twee mannen wordt bewaakt. HEt complecx wordt dag en nacht bewaakt, blijkaar is dat wel nodig in deze wijk om er veilig te wonen. VErder ziet het complex er verzorgt uit en zijn er allemaal garages voor auto´s. Luana en haar zus hebben ook een auto, dus dat is wel weer mooi megenomen.
HEt is een vierkamer appartement waar we in wonen en ik deel samen met Tally een kamer, dat is even wennen, maar het is wel erg gezellig. Fabbricio ontmoeten we ook dat is de vriend van Luana, hij is erg aardig en kan een beetje engels. HEt is wel grappig want ze kennen allemaal nederlandse woorden, die hebben ze namelijk geleerd van de vorige stagaires. Zoals flikker, doei, hallo etc.
We zijn wel moe, dus na even gekletst te hebben en gedoucht te hebben duiken we ons bed in.,

En dan wordt je wakker in een vreemd land en je kijkt naar buiten en je hoort van alles. Fortaleza is de stad waar ik verblijf het is een stad met ongeveer 2 miljoen inwoners en is erg druk. Veel verkeer, veel mensen op straat etcc.,
Die dag gaan we fortaleza in ik vind het erg cool en ik heb er zin in. We gaan die dag ook naar arca en leren we onze collegas kennen voor de aankomende vier maanden. Ierdereen is hartstikke enthousiast en ze zijn allemaal hartstikke aardig. Ik heb er echt zin in.
De afgeklopen week hebben we portugese les gehad en dat blijven we elke week krijgen, want dat is hartstikke handig. Ik spreek al aardig portugees en kaan het redelijkl verstaan.
De mensen zijn verder ontzettend aardig en behulpzaam en ze vinden het leuk dat er nederlanders in hun land komen. Ze zijn erg trots op hun land, maar zien ook wel dat de tegensrelling arm en rijk erg groot is.
Nou ik ga stoppen, want ik ga nu naar het strand. Oke, a praia!!!!!!!
Trouwens de stranden zijn hier echt onwijs mooi!!!
Tot snel
En kijk een op mijn site: Hildaz.waarbenjij.nu echt leyuk!!!!

Oke doei en ate a proxima vez.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

XXXX hilda